بسم الله

امشب

شنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۱ است و من دارم اولین کلمات وبلاگم را اینجا مینویسم پس از دوری ۱۲ ساله تجربه جدیدی است دیگر دختر نوجوان دبیرستانی نیستم  که درمورد امو ها ، آوریل لاوین و ترکیب رنگ صورتی و مشکی پست بگذارم یک زن ۲۴ساله متاهلم ، کم حرف تر شده ام، زیباتر ، و البته گنگ تر ، امیدوارم که اینجا را هم مانند دیگر مکان هایی که برای نوشتن انتخاب کرده ام رها نکنم ،امیدوارم تداوم داشته باشم و نوشتن را بیهوده ندانم که مرا سخت بدان نیاز است 

نمیدانم چه کسانی مرا خواهند خواند و اصلا نمیدانم که آیا کسی میاید که بخواند مهم این است که میخواهم خودسانسوری که به آن مبتلا هستم را اینجا ترک کنم و خودم باشم و خودم بودن را تمرین کنم و این مهم است که خودم خودم را بخوانم ... بوی فسنجان بلند شد ... سوخته ؟